PARATITLA

PARATITLA
PARATITLA
Graece Παράτιτλα, argumenta dicuntur et quasi summae tractatuum, ad quemcumque titulum seu rubricam appositae, unde fieri de toto tractatu coniectura possit: quasi causae quaedam coniectio, Imperat. de concep. ff. dig. 9. Sed sufficiat per iudices tantummodo et titulorum subtilitatem. quae Παράτιτλα vooantur, quaedam admonitoria eius facere, nullo ex interpretatione eorum vitiô oriundô. Eorundem mentio fit l. 2. hoc autem Cod, de veter. iur. enucl. ubi Haloander ait, nil aliud complecti, quam breves quasdam notas eorum locorum, quae vel similitudinem aliquam, vel pugnam prae se ferre videantur; dicta quasi tituli cum titulo collatio, id quod Veteres ante Bartholum, secundum Iustiniani praeceptum, semper et solum fecisse, testantur adhuc vetusti Codices solis istiusmodi Paratitlis infigniti, Spiegelius apud Iohann. Calvin. Lexic. Iuridic. Eadem vox reperitur in l. 1. §. penult. Cod. de vet. iure enucl. etc. Scripserunt istiusmodi Summas, Azo aliique qui per titulos admonitoria quaedam sive praeludia permissu Imperatoris, collegerunt, Cotta. Quod vero liactenus opusculum, sub Paratitlorum nomine, Latine edidit Leunclavius, sine Auctoris mentione, restituerunt haud pridem Viri docti, Parenti suo Theod. Balsamoni, qui eôdem fere tempore, quô Bernhardus, florens, nempe in fine saeculi XII. et principiô saeculi XIII. primum Diaconus Sanctissimae Dei Magnae Ecclesiae Constantinop. Nomophylax et Chartophylax, dein Πρῶτος Βλαχερνῶν, Primus Blachernorum, tandem Theopoleos sive Antiochiae, totiusque Orientis Patriarcha fuit, et iussu Emanuelis Comneni Imperatoris ac Patriarchae Constantinop. Michaelis Anchiali, varia scripsit, vide suô locô. Uti vero operi genuinus Auctor, ita et suus titulus tribuendus est: Non enim Paratitla vocari debet, sed, quemadmodum in Bibliotheca Iuris Canonici vet. editur, Ευναγωγὴ τῶν ἐιρημένων εν τῷ Κόδικι καὶ τοῖς Διγέςτοις καὶ νεαραῖς διατάζεσιν, περὶ Ε᾿πισκόπων, καὶ Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν καὶ πραγμάτων ἐυαγῶν, ἔτι δὲ καὶ Ι᾿ουδαιων και Αἱρετικῶν. Collectio expositorum in Codice et Digestis et Novellis constitutionibus, de Episcopis et Clericis et Monachis et rebus sacris, atque etiam de Iudaeis et Haereticis, libris tribus; Quos huic Auctori asserttos vide, apud Fabrottum princ. Notarum ad hanc Collectionem, in Bibliotheca Iuris Canonici veteris p. 1377. et Iustellum filium Praefat, eiusdem Bibliothecae, in fine fere. Gerhard. von Mastricht Histor. Iuris Eccles. §. 345.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • paratitla — /paerataytla/ In the civil law, notes or abstracts prefixed to titles of law, giving a summary of their contents. An abbreviated explanation of some titles or books of the Code or Digest …   Black's law dictionary

  • Jacques Cujas — Jacques de Cujas by an anonymous painter Jacques Cujas (or Cujacius) (or as he called himself, Jacques de Cujas) (1520 – 4 October 1590) was a French legal expert. He was prominent among the legal humanists or mos gallicus school, which sought to …   Wikipedia

  • Anastasius Germonius — (also Anastase Germon; 1551 August 4, 1627) was an Italian Canon lawyer, diplomatist and archbishop of Tarantaise, who belonged to the family of the marquises of Ceve, in Piedmont, where he was born.As archdeacon at Turin he was a member of the… …   Wikipedia

  • Athanasios of Emesa — (Ἀθανάσιος ὁ Ἐμεσαῖος/Ἐμεσηνός; Emesa is now Homs in Syria) was a Byzantine jurist living in the 6th century. Coming from the first generation of jurists to practice after Justinian completed the codification of Roman law, he worked as a teacher… …   Wikipedia

  • Eguinaire Baron — Eguinaire François, Baron de Kerlouan (1495 1550) was a French jurist. He is also variously referred to as Baro, Eguinaire Baron , Eguinarius Baro , Eguinarius Baron , Eguinar Baro or Eguin Baron .Baro studied law in Poitiers, Paris, Orléans and… …   Wikipedia

  • Enantiophanes — was a Byzantine jurist whose exact identity is uncertain. [John Thomas Graves, writing in 1870, states the following: Cujacius, in his Preface to the 60th book of the Basilica , prefixed to the 7th volume of Fabrot s edition of that work,… …   Wikipedia

  • Форстер Валентин — (Forster, 1530 1608) немецкий законовед; был профессором в Марбурге, Гейдельберге и Гельмстедте. Главные его труды: Historia juris civilis romani (1565, 1594, 1607); De juridictione romana (Лион, 1586); сборник трактатов по юриспруденции (1565),… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Mathaeus Wesenbeck — Matthias Wesenbeck Matthias Wesenbeck (* 25. Oktober 1531 in Antwerpen; † 5. Juni 1586 in Wittenberg; auch Mathaeus Wesenbeck) war einer der bedeutendsten flämischen Juristen des frühen usus modernus pandectarum. Inhaltsver …   Deutsch Wikipedia

  • Matthaeus Wesenbeck — Matthias Wesenbeck Matthias Wesenbeck (* 25. Oktober 1531 in Antwerpen; † 5. Juni 1586 in Wittenberg; auch Mathaeus Wesenbeck) war einer der bedeutendsten flämischen Juristen des frühen usus modernus pandectarum. Inhaltsver …   Deutsch Wikipedia

  • Matthias Wesenbeck — (* 25. Oktober 1531 in Antwerpen; † 5. Juni 1586 in Wittenberg; auch Mathaeus Wesenbeck) war einer der bedeutendsten flämischen Juristen des frühen usus modernus pandectarum …   Deutsch Wikipedia

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”